81. मुख खोल्थें संसारलाई,बोल्न गार्हो मान्थंे।

मुख खोल्थें संसारलाई,बोल्न गार्हो मान्थंे।
संघारमा पुगेपछी,
फर्किएर जान्थें।।
          जून देखेॅ, तारा देखेॅ
          अाफ्नै मनलाई भन्थेॅ
            म कस्तो मान्छे,
   अाॅफैसंग रमाउने- म कस्तो मान्छे।।।।

गीत गुन्गुनाउथेँ आफैॅ,
नचाऊॅथेॅ मुटु।
आफ्नै तस्विर- आफैॅ हेरी,
हाॅस्थेॅ मुसुमुसु।।
          लेख्थेॅ पत्र पानाभरी,
          पानैमा रहन्थे,
         म कस्तो मान्छे
  आफैॅसंग लजाउने- म कस्तो मान्छे।।।।

खुसी हुॅदा- शीरमा झण्डा,
आफैॅ फर्फराऊॅथेॅ।
एकमा अनेक- बन्न खोज्दा,
हज्जारमा हराऊॅथेॅ।।
         समुद्रमा म एक थोपा
         कत्ता लर्वराऊॅथेॅ
         म कस्तो मान्छे
 आफैॅसंग हराउने- म कस्तो मान्छे।।।।

सैयौॅ आॅखा सल्बलाएनी,
आखिर् आफ्नै आॅखा ताक्थेॅ।
विपनीमा आफैॅसंग,
मुटुहरूको भीखःमाग्थेॅ।।
         फुल्न खोज्थेॅ बगैॅचामा
         भमरा भै भाग्थेॅ
         म कस्तो मान्छे
 आफैॅसंग सल्बलाउने- म कस्तो मान्छे।।।।

Dipak Niraula -via mail