निर्दयि यो ईश्वरले खोस्दा वास,गास मेरो।लाखौँ जनको बिचमा शुन्य छ आभास मेरो।
यति गरिब किन बनाईस जसको जीउने आधार छैन,
कात्रो पनि हुन्न होला मर्ने बेला पास मेरो।
आफ्ना सबै छिनिसकिस अब के नै बाकि छ र?,
फेरि किन रोक्दैनस एक मुठि शास मेरो।
धेरै थाकेँ जिन्दगीलाई बिसाउने ठाउँ खोज्दा यहाँ,
लैजा प्राण तव ठाँउ पाउँछ कि लाश मेरो।
राज क्षेत्री राहुल
रुद्रपुर,रुपन्देही(हाल दुबइ)
लैजा प्राण तव ठाँउ पाउँछ कि लाश मेरो।
राज क्षेत्री राहुल
रुद्रपुर,रुपन्देही(हाल दुबइ)
दु:खको सागरमा डुब्दा तिमी मेरो साथ थिइनौ
ReplyDeleteमेरो पीडा-व्यथामा तिमीले भाग कहिलै लिइनौ
आँसुको नदीबाट जसोतसो उतारें जिन्दगी लाई
बीचैमा छाडेर गयौ तर जुनिभर साथ दिइनौ
सोचाइ त थियो तिम्रो र मेरो भिन्न भिन्नै
अँझैं यो जिन्दगीलाई नजिकबाट चिन्नै दिइनौ
कोसिश त गरेकोनैहु मुटु भित्र सजायर राक्छु भनि
यी बन्द ओठका-लागि थोरै खुसी किन्नै दिइनौ