मेरो मायाँलाई तिमीले खोट लगायौ,
उखेली गुलाब पलाँस्को बोट लागायौ!!!
मनै त हो नी मेरो पनि दुख्छ पिंडामा,
थाहा हुँदा हुँदै तिमीले चोट लगायौ !!!
हात समाई लग्यौ भिर्मा अनि धकेल्यौ,
आफ्नो भने जिन्दगीलाई ओट लगायौ!!
तिम्रै मायाँले हेर म त भएँ लौरी झैं,
हाँसी-खुसी जिउमा तिम्रो मोट लगायौ!!
जोगी भएँ तिम्रै पिरले रोगी भएँ म,
नंग्याएर मलाई आफुँ कोट लगायौ!!!
आफ्नो भने जिन्दगीलाई ओट लगायौ!!
२८/०४/२०६८
"सुमन काले"
सुमन घिमिरे
श्री मंज्यांग - ८, लम्जुंग|
हाल धापासी काठमाडौँ!!
No comments :
Post a Comment