शून्यताले वास माग्यो जिन्दगीमा आजकोही आई सम्हाली देउ दुनियाको माझ !
ओछ्याई रहे आँखा मैले पर क्षितिज सम्म
मेरो निम्ति रोकिएन ढलिरह्यो साँझ ।
बैचेनीमा बाचुँ कति निराशालाई छोपी
मिल्थ्यो कि त शान्ति कतै अँगालेर गाज ।
खण्डहर भो जिन्दगानी अँध्यारो भो यहाँ
बनिदिनु तिमी मेरो जिन्दगीको साज ।
पीडा छिप्पी बेहोशिमा यतैकतै लडें
छोपीदिनु तिम्ले मेरो उध्रिएको लाज ।
टि. बि. सागर
सुनसरी- नेपाल
पीडा छिप्पी बेहोशिमा यतैकतै लडें
छोपीदिनु तिम्ले मेरो उध्रिएको लाज ।
टि. बि. सागर
सुनसरी- नेपाल
No comments :
Post a Comment