अधूरो यो सपना साँची ढल्किदै छ जीवन,हर रात तनाव भित्र सल्कदै छ जीवन।
बसन्तको याम थियो बेतोड उनको साथ,
साथ आज पराय भयो खल्कदै छ जीवन।
कर्कलाको पात माथि ढलपलाउने थोपा झैं,
विहानीको सित सरी टल्किदै छ जीवन।
जीन्दगीको घैंलाहरु रसाएर आँधा हुदा,
आधा घंइला पानी जस्तै छल्किदै छ जीवन।
बाटो मुनी फूल झै अलग रहि बस्दा आज,
एकान्तमा आँशु बगाई बल्झिदै छ जीवन।
न त वारी रहन सकें न त पारी तर्नै सकें,
घर न घात बनि मेरो अल्झिदै छ जीवन।
बिमल पहराई
आधा घंइला पानी जस्तै छल्किदै छ जीवन।
बाटो मुनी फूल झै अलग रहि बस्दा आज,
एकान्तमा आँशु बगाई बल्झिदै छ जीवन।
न त वारी रहन सकें न त पारी तर्नै सकें,
घर न घात बनि मेरो अल्झिदै छ जीवन।
बिमल पहराई
No comments :
Post a Comment